مطالعه رابطه مهارتهای تفکر انتقادی با عادات مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطة مهارت‌های تفکر انتقادی با عادات مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال 1394-1393 انجام شد. روش‌شناسی پژوهش: این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی بود که در بین 237 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال 94-1393 صورت گرفت. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه مهارت‌های تفکر انتقادی و پرسشنامه عادات مطالعه (Psshi) بود. پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار    SPSS‌اندازه‌گیری شد. از روش‌های آماری توصیفی و تحلیلی برای پاسخ به پرسش‌های پژوهش و آزمون فرضیه‌ها استفاده شد یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد در جامعه مورد  بررسی میانگین عادت به مطالعه و تفکر انتقادی در بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. بین مؤلفه‌های عادت به مطالعه بر اساس رتبه‌بندی فریدمن، بالاترین رتبه مربوط به مؤلفه حافظه و پایین‌ترین رتبه مربوط به تقسیم‌بندی زمان بوده است. بررسی‌های مربوط به تفکر انتقادی نیز نشان داد که بیشترین میانگین در بین مؤلفه‌های این متغیر مربوط به مؤلفه نوآوری  است  و این در صورتی است که رتبه‌بندی آزمون فریدمن نیز بالاترین رتبه را مربوط به این مؤلفه می‌داند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن حاکی از این است که ارتباط معنی‌دار بین مؤلفه‌های متغیر تفکر انتقادی و عادت به مطالعه وجود دارد و همبستگی مثبت و معنی‌دار مشاهده می‌شود. تاکنون پژوهشی که رابطه مهارت‌های تفکر انتقادی با عادات مطالعه را بررسی کند انجام نشده است.